قلعه بابک تبریز-ایران

قلعه بابک محل استقرار و سنگر دفاع بابک خرم دین سردار ایرانی از آذربایجان بوده و بیستو دو سال ،رهبری جنبش سرخ جامگان و خرم دینان را برعهده داشته است.قلعه بابک یا دژ بابک ،بذ ،قلعه جمهور با ارتفاع حدود 2500 متر بالاتر از سطح دریا در کلیبر واقع شده به دوره اشکانیان و ساسانیان است ،اطراف قلعه ازهر طرف به دره ای با عمق حدود 400 متر منتهی میشود و تنها از یک سو راهی باریک و صعب العبور برای دسترسی به قلعه وجود دارد.در چهار جهت بنا چهار جایگاه برای دیده بان ها بصورت نیمه استوانه وجود دارد .بنای دژ دو و سه طبقه بوده که پس از ورودی قرار گرفته و پس از آن نیز تالار اصلی و هفت اتاق در اطراف که به تالار مرکزی راه دارند،وجود دارد.در قسمت شرقی دژ تاسیسات دیگری مرکب از اتاق ها و آب انبارها ساخته شده وسقف آب انبار ها با طاق جناغی و گهواره ای استوار شده اند.محوطه داخلی اتاق ها به وسیله نوعی ساروج غیرقابل نفوذ گردیده است.در قسمت شمال غربی قلعه ،پلکان هایی سرتاسری وجود داشته که اکنون قسمت هایی از آن باقی مانده و تنها راه صعود به بخش های مرتفع تر بنا است..نخستین اشیا کشف شده از قلعه ،سفالینه های منقوش و لعاب خورده بوده که یک دوره استقرار تا اوایل سده هفتم هجری را بیان می دارند.همچنین تعدادی سکه های مسی که سکه های مربوط به اتابکان اذربایجان و هزار سیبان وجود دارد .قلعه بابک در سال 1345 خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.