باغ شوکت آباد با وسعتی در حدود 8ممیز5 هکتار در بستری کوهستانی قرار گرفته است که مربوط به دوره قاجار و از املاک امیراسماعیل خان شوکت الملک بوده و به عنوان سکونتگاهی ییلاقی استفاده میشده است.باغ دارای ورودی ها،عمارت اندرونی،فضاهای خدماتی،اصطبل ،یخچال و چهار برج نگهبانی در 4گوشه است.عمارت اصلی بافت شوکت آباد در ضلع جنوبی و با محور شرقی-غربی بنا شده است و دارای 3 بخش حوضخانه ،بخش مرکزی و اتاق های ضلع شرقی و غربی حوضخانه است .بخش اندرونی باغ که جنوبی ترین قسمت باغ است از لحاظ طرح و معماری شباهت زیادی به خانه های مسکونی بافت بیرجند دارد و شامل حیاط ،ایوان،هشتی ،فضاهای ارتباطی ،راهرو ها و اتاق های متعدد در 4ضلع حیاط می باشد.ایوان در ضلع جنوب دارای دو ستون با مقطع دایره و دو نیم ستون میباشد .در مرکز حیاط ،حوضی با طرح 8 ضلعی و چهار باغچه کوچک با درختان کاج وجود دارد .مطبخ،حمام،اتاق های خدمه و نگهبانان در گوشه جنوب شرقی و در ضلع جنوب عمارت اصلی قرار دارد .درختان موجود در باغ شامل درختان تزئینی ،سایه دار و میوه دار از جمله چنار ،کاج ،سرو ،هلو ،انار ،توت ،زروآلو ،تاک به همراه بوته های گل شقایق،محمدی بچشم میخورد.درحال حاظر ،بخشی از باغ به عنوان موزه تاریخ طبیعی و حیات وحش بیرجند و بخش دیگر به رستوران سنتی تغییر کاربری داده است.باغ وعمارت شوکت آباد در سال 1378 خورشیدی در فهرست آثار ایران به ثبت رسیده است.