عالی قاپو در دوره شاه طهماسب در سال 896 خورشیدی ساخته و در زمان شاه عباس اول بصورت کنونی تغییر شکل یافته است.از هفت در ورودی به ارگ سلطنتی صفویان ،تنها درب اصلی جنوبی به یادگار مانده و بر پیشانی سردر رفیع با 17 متر ارتفاع و قوسی تیزه دار،کتیبه ای با کاشی معرق به خط ثلث جلی از خطاط زبر دست دوره صفوی که بر فراز آن پنجره مشبک بزرگی از کاشی قرار گرفته است.دو گوشواره  بلند در طرفین سردر که بر بالای طاق نما واقع شده،بنا را به ساختمان های همجوار پیوند میدهد و سه ردیف طاق نمای کشیده نیز در هر طرف وجود دارد.لچکی های ایوان دارای کاشی کاری معرق با طرح گره بندی است و داخل ایوان از دوطرف دو سکوی بزرگ با ازاره سنگی خودنمایی میکند.دو فیلپوش ایوان که نیم گنبد برروی آن ها قرار گرفته ،نشان از مقرنس کاری در دوره های پیشین دارد که از بین رفته است.هشتی بزرگی که پس از جلوخان سردر ،قرار گرفته است ،به کتیبه ای از نستعلیق ممتاز و نقوش دیواری مزین است.پلکان های  واقع در هشتی به طبقه بالا که نقاره خانه بوده راه می یابند.