روستای تاریخی آبیانه

ابیانه یا ویونا به زبان محلی،روستایی کهن با ارتفاع 2222 متر از سطح دریا بر دیواره کوهی به نام کرکس بنا شده است.خانه های روستا متعلق به سه دوره تاریخی سلجوقیان ،صفوی و قاجاری و به شکل مکعب با درب و پنجره مشبک چووبی ساخته شده اند و با پوششی از خاک سرخ رنگ در شیب یکنواخت دامنه خاکستری کوه قرار گرفته اند..آبیانه در گذشته از سه محله اصلی تشکیل میشده که شامل آتشکده ها ،خانقاه و کاروانسرا و شترخانه و آب انبارها و قلعه ها و زیارتگاه ها و مساجد متعدد بوده است .گویش محلی ابیانه پهلوی اشکانی است و پوشش لباس های محلی است. آتشکده هارپاک آتشکده هارپارک بشکل چهارطاقی در محله میان ده در مسیر اصلی یا راشتا ،ساخته شده است.هارپاک وزیر اژی دهاک آخرین پادشاه سلسله مادها بوده است. زیارتگاه هرده زیارتگاه هرده در شرق ابیانه قرار دارد و بقعه شاهزاده یحیی و شاهزاده عیسی فرزندان امام موسی بن جعفر {ع}است و بر خلاف ساختمان های روستا دارای حیاط مرکزی و آب نمای بزرگی که از شاخه اصلی نهر روستا سیراب میشود و در وسط آن قرار دارد.زیارتگاه گنبد هشت ضلعی با کاشی کاری فیروزه ای دارد.