سازه های آبی شوشتر

سازه های آبی شوشتر،در دوران هخامنشیان تا ساسانیان،برای بهره گیری از نیروی آب به عنوان محرک آسیاب های صنعتی ساخته و شامل بند میزان،برج کلاه فرنگی ،رودخانه ی دست کند گرگر ،مجموعه ابشار هاو اسیاب هایه آبی ،بند برج عیار و نیایشگاه صائبین ،بند ماهی بازان شوشتر یا بندخدا آفرین ،قلعه سلاسل ،کانال داریون،پل بند شادروان،بند خاک ،پل بند لشکر،پل شاه علی ،بند شرابدار و سیکا است.سازهای آبی نشان دهنده شاهکاری از نبوغ و خلاقیت انسانی و پیشرفت در معماری و فناوری است و نمونه ای برجسته از تعامل انسان و محیط زیست محسوب میشود.سازه های ابی شوشتر که در سال 1388 خورشیدی به عنوان دهمین اثر باران در فهرست اثار یونسکو به ثبت جهانی رسیده است.