سراب بیستون

کناره سراب بیستون از اطراق گاه های مهم کاروان ها است واز دلایل مهم شکل گیری استقرار در این ناحیه از دوره پارینه سنگی میانی تا دوران معاصر است.در قسمت فوقانی سراب،نقش برجسته داریوش،مجسمه هرکول،نقش برجسته های اشکانی،غار شکارچیان ،پرستشگاه مادی و بقایای شهر پارتی و در جنوب با فاصله اندکی بناهای ناتمام ساسانی–کاروانسرای ایلخانی و کاروانسرای شاه عباسی قرار دارند.یک شاخه از آب سراب ،در نهر پر آبی به طرف کاروانسرا در غرب روان است و شاخه اصلی  آن به طرف گاماسیاب یا نهر سهراب در جریان است.مظهر چشمه سراب بیستون 1320 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و میزان دبی متوسط سالیانه 797 لیتر در ثانیه است .آب سراب بیستون از لحاظ شیمیایی بی رنگ،بی بو مزه و از نوع  بیکربنات کلسیت است.سراب  بیستون در سال 1380 خورشیدی در فهرست آثار ملی طبیعی ثبت شده است.